Borów Tucholskich
Encyklopedia PWN
grupa ludności zamieszkująca Pomorze Gdańskie i wschodnią część Pomorza Zachodniego, potomkowie wschodniej gałęzi nadbałtyckich plemion zachodniosłowiańskich.
w. gminna w woj. pomor. (pow. kościerski), na skraju Borów Tucholskich;
w. w woj. kujawsko-pomor., w pow. bydgoskim (gmina Dragacz), w Kotlinie Grudziądzkiej, na południowym krańcu Borów Tucholskich.
część Pojezierzy Południowobałtyckich, między doliną Odry na zachodzie a doliną Wisły na wschodzie, na południe od moren czołowych fazy pomor. zlodowacenia Wisły i na północ od Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej;
prawo bartne, prawo obelne,
w dawnej Polsce przepisy określające stosunki między bartnikami a właścicielami lasów i puszcz;
